Halloween vormt aftrap
van een nieuwe episode. Zodra de pompoenlantaarn in het straatbeeld verschijnt
is namelijk het snoepseizoen weer geopend. Met allereerst ieder passerend Scarymoviemasker dat wordt
weggewuifd met een hand snoep. Gauw erna volgt de taai-taai-bedeltocht die Sint
Maarten heet. 5 dagen later regent het pepernoten bij de Sinterklaasintocht en
uiteraard wordt iedere daarop volgende avond de schoen bij de open haard
geparkeerd; hopende op een zoete vulling. Dan zijn bij de verjaardag van de
goedheiligman op pakjesavond de chocoladeletters, marsepeinen aardappeltjes,
fondantkikkers en speculaasjes uiteraard niet weg te denken. Vervolgens worden
we, als we te maken hebben met een bescheiden Kerstman, van 6 tot 27 december overladen
met kerstkransjes van koek, schuim of chocola; anything will do. Ten slotte leggen
we op de 31e een bodem van oliebollen om onze goede voornemens
tegemoet te gaan. Kortom: de komende 3 maanden is zoet gemeengoed.
Als klein kind
liet ik me overigens minder binden aan die 3 maanden. Het wie-wat-bewaard-motto
stond bij mij hoog in het vaandel, wat er voor zorgde dat ik nog diep in mei
van mijn Sint-Maarten-mini-marsjes of Sinterklaas-borstplaat genoot. Dit tot
grote irritatie van mijn broer en zusjes. Maar dit geheel terzijde..
Door de opkomende
suiker-aversie vroeg ik mij af hoe wij deze maanden dan door moeten zien te
komen. Volgens een artikel waarin de Zwitserse bank Credit Suisse waarschuwt voor de gevolgen van suiker[1],
scheppen we momenteel dagelijks 17 theelepels suiker naar binnen terwijl wordt
aangeraden dat vrouwen het bij 6 en mannen bij 9 zouden moeten laten. 1 blikje
cola bevat 8 tl suiker, dus vrouwen mogen dat niet eens leegdrinken! Die
suikerconsumptie ligt 45% hoger dan 30 jaar geleden en zorgt voor $ 470 miljard
aan zorgkosten wereldwijd. Accijns is de oplossing, zou luidt het artikel, het
heeft immers ook gewerkt bij alcohol en tabak.
Zou het dan echt
zo zijn dat je over een paar jaar je ID moet tonen bij de Jamin? En dat het
vrolijke Haribo-beertje wordt overstickerd door een ‘SUGAR KILLS’-waarschuwing?
Dan smaakt suiker toch niet meer zo zoet…
Ik ben groot
voorstander van bovenstaande vieringen, die ook zeker gepaard moeten blijven
gaan met lekkernijen. Volgens mij kan dat met mate en met alternatieven. Zoals
deze: een cake die geen waarschuwingssticker nodig heeft.
Suikervrije
dadelcake
Hak de 6 grote dadels (anders +/- 10 kleine),
eventueel met een heel klein scheutje water, in een keukenmachine tot een dikke
pasta. Om de cake smeuïg te maken moet je er fruit doorheen mengen zoals appel,
peer of mango. Deze keer heb ik pruimen gebruikt. Die snij je in kleine
stukjes.
Meng met de hand
of in een keukenmachine de boter, het meel en de eieren tot een beslag. Roer erna
de dadels, pruimen, walnoten en citroenrasp er doorheen.
Dit beslag giet
je in een cakevorm en laat je in +/- 40 minuten gaar worden in een oven van 180
graden.
Zodra de cake
afgekoeld is bestrijk je de bovenkant met de dadelstroop, maar honing kan ook.
NB: kijk vooral
even naar dit megagrappige filmpje: http://www.youtube.com/watch?v=_YQpbzQ6gzs
Leuk artikel Kee! Handig die suikerweetjes. Die dadelcake ga ik sowieso een keer maken.
BeantwoordenVerwijderen